اگر شما ذاتا انسان باکلاسی هستید که هیچ، در غیر این صورت باید از هر فرصتی برای نشان دادن این موضوع استفاده کنید. شاید باورتان نشود ولی شما می توانید از جراحت خود نیز برای کلاس گذاشتن استفاده کنید فقط کافیست جواب های خود را با اندکی قیافه ی موجه بیان کنید:


اگر شست پای شما زیر اجاق گاز گیر کرده و شما آن را باند پیچی کرده اید، هر گاه علت را از شما پرسیدند بگویید: موقع تکون دادن پیانوی بابام، پام موند زیرش.

اگر صورت شما بر اثر جوشکاری زیر آفتاب سوخته، باید بگویید: از اسکی آخر هفته نمی تونم بگذرم.

اگر بر اثر ضربه ی چکش ناخن شما شکسته باید بگویید: به سیم گیتارم گیر کرده.

اگر کف دست شما به قوری سماور چسبید بگویید: حواسم نبود میله ی شومینه خیلی داغ شد.

اگر بر اثر زد و خورد در صف روغن کوپنی زیر چشمتان کبود شده در جواب بگویید: چند روز پیش توپ تنیس به صورتم خورد.

اگر انگشت دست شما به ماهیتابه ی پیاز داغ چسبیده، علت آن را چنین بیان کنید: دیشب با قهوه جوش اینجوری شد.

.

.

.

.

.

.

.

Bebinam shoma inghadr bikar va bi kelas budi ke hameye ino khundi